ΚΟΙΝΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΓΟΝΕΙΣ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
Χειρονομία αγάπης, απελπισίας και θυμού;
Την Παρασκευή, 15 Φεβρουαρίου, ένας πατέρας θύμα της Δικαιοσύνης διαμαρτυρήθηκε για το παιδί του στην κορυφή ενός γερανού στο λιμάνι της Νάντης στην Γαλλία.
Χειρονομία αγάπης, απελπισίας και θυμού;
Την Παρασκευή, 15 Φεβρουαρίου, ένας πατέρας θύμα της Δικαιοσύνης διαμαρτυρήθηκε για το παιδί του στην κορυφή ενός γερανού στο λιμάνι της Νάντης στην Γαλλία.
Από τον MAHOR CHICHE, Δικηγόρο και Αντιπρόεδρο της Διεθνούς Ένωσης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων (AIDDF)
Την Παρασκευή, 15 Φεβρουαρίου, ένας πατέρας θύμα της Δικαιοσύνης διαμαρτυρήθηκε για το παιδί του στην κορυφή ενός γερανού στο λιμάνι της Νάντης στην Γαλλία.
Χειρονομία αγάπης, απελπισίας και θυμού;
Αυτή η ιστορία αποκαλύπτει την δυσφορία που μπορεί να αισθάνονται πολλοί πατέρες που αντιμετωπίζουν δικαστικές αποφάσεις, παρέχοντάς τους με φειδώ τα δικαιώματα επικοινωνίας και διαμονής - κατοικίας.
Σε πολλές χώρες, η εναλλασσόμενη διαμονή - κατοικία γνωρίζει κάποια επιτυχία, όπως τις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά, τη Σουηδία ή τη Δανία.
Στη Γαλλία, η αρχή της ισότητας μεταξύ των γονέων είναι νομικά κατοχυρωμένη και ενισχύεται από το νόμο της 4ης Μαρτίου 2002, σχετικά με τη γονική μέριμνα. Στην πράξη, γίνονται συχνά διακρίσεις κατά των πατέρων. Τα στατιστικά στοιχεία που έρχονται στο φως του INSEE 2005 : Μετά το διαζύγιο, το 18% των παιδιών δεν έχουν δει ΠΟΤΕ τον πατέρα τους και μόνο το 42% των παιδιών τον έχουν δει τουλάχιστον μία φορά το μήνα.
Η απουσία του πατέρα οδηγεί σε έλλειψη πατρικών σημείων αναφοράς που είναι η πηγή δυσκολιών για την ανάπτυξη του παιδιού. Σύμφωνα με το INED, μόνο το 15% των μονογονεϊκών οικογενειών αποτελούνται από τον πατέρα. Συνολικά, 1,3 εκατομμύρια πατέρες στερούνται του παιδιού τους.
Είναι σαφές ότι ο θετικός νόμος δεν ήταν σε θέση να προσαρμοστεί στις μεταβαλλόμενες οικογενειακές μονάδες. Ενώ, θεωρητικά, και οι δύο γονείς είναι ίσες (άρθρο 371-4 του Αστικού Κώδικα ορίζει ότι «το παιδί έχει το δικαίωμα να διατηρεί προσωπικές σχέσεις με τους προγόνους του»), συχνά ο πατέρας δεν παίρνει σπίτι του εναλλασσόμενα το παιδί και βλέπει να καταρρέει με την πάροδο του χρόνου η γονική του σχέση. Τρεις παράγοντες εξηγούν τις ήττες των μπαμπάδων που αντιμετωπίζουν στα οικογενειακά δικαστήρια.
Κατ' αρχάς, πολύ λίγοι πατέρες τολμούν να ζητήσουν εναλλασσόμενη κατοικία, γιατί οι δικηγόροι τους, τους αποθαρρύνουν από την είσοδο σε μια μακρά νομική μάχη και τους ενημερώνουν για τις σχετικά χαμηλές πιθανότητες επιτυχίας τους.
Δεύτερον, πολλά διαζύγια συμβαίνουν, σε μια εποχή που το παιδί είναι πολύ μικρό. Σε λιγότερο από τρία χρόνια, η συγκεκριμένη δυνατότητα της εναλλασσόμενης κατοικίας είναι πρακτικά αδύνατη. Ο γονέας που έχει την επιμέλεια μπορεί μερικές φορές να ασκήσει κάποια γονική αποξένωση στο παιδί, καταστρέφοντας την εικόνα του άλλου γονέα, υπάρχει κίνδυνος από μια βαθιά ψυχολογική διαταραχή στα παιδιά.
Όταν το παιδί θα έχει μεγαλώσει, ο πατέρας θα είναι δύσκολο να δικαιολογήσει την αίτηση της εναλλασσόμενης κατοικίας στους δικαστές. Αυτά συχνά βασίζονται στην προηγούμενη κατάσταση και ο χρόνος που δαπανάται από κάθε γονέα με το παιδί. Έτσι, η προηγούμενη κατάσταση θα τείνει η ίδια να διαιωνιστεί, σε βάρος της πιθανής οργάνωσης ενός νέου τρόπου διαμονής - κατοικίας.
Τρίτον, για πολλούς δικαστές, το βάρος των εθιμικών προκαταλήψεων και ο ρόλος του κάθε φύλου στην ανατροφή: ο πατέρας διατηρεί την χρηματοοικονομική εκπαίδευση της μητέρας κάθε μέρα.
Σε αυτά πρέπει να προστεθούν και οι στόχοι της ανάπτυξης των στρατηγικών αποφυγής από τον κάτοχο της επιμέλειας, καθιστώντας αδύνατη την παράδοση της εναλλασσόμενης κατοικίας ή την ακύρωση της απόφασης που την χορηγεί: με δυσφημιστικές κατηγορίες βίας.
Πολυάριθμες Διεθνείς πράξεις προστασίας του δικαιώματος του παιδιού να διατηρεί την σχέση του και με τους δύο γονείς.
Το άρθρο 18-1 της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού (Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ - Ψήφισμα 44/25 της 20/11/1989) αναφέρει:
"Τα Συμβαλλόμενα Κράτη καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για την εξασφάλιση της αναγνώρισης της αρχής ότι και οι δύο γονείς έχουν κοινές ευθύνες για την ανατροφή του παιδιού και την ανάπτυξή του".
Οι διαχωρισμοί του τρέχον δεκαπενθήμερου ("ένα Σαββατοκύριακο ή δύο"), το οποίο είναι στάνταρ επίσκεψη-επικοινωνία και διαμονή, είναι πιθανό να προκαλέσει επαναλαμβανόμενα τραύματα στο παιδί και δεν εξασφαλίζουν επαρκώς τη διατήρηση του συνδέσμου της συναισθηματικής επαφής και με τους δύο γονείς.
Έτσι, η νομική πραγματικότητα είναι πολύ μακριά από το πνεύμα του νόμου για την ίδρυση της αρχής της εναλλασσόμενης κατοικίας. Είναι καιρός να δώσουμε τις μητέρες και τους πατέρες ίσα δικαιώματα με βάση το συμφέρον του παιδιού.
"Για να αναγνωριστεί ως θύμα, είναι πολύ πιο περίπλοκο για έναν μπαμπά"
πηγή: http://www.liberation.fr/societe
Post a Comment
Για να αποφευχθούν περιπτώσεις εμφάνισης υβριστικών σχολίων ή άλλων ποινικά κολάσιμων πράξεων, όλα τα σχόλια πριν δημοσιευτούν ελέγχονται. Παρακαλούμε μην αποστέλλετε πληροφορίες άχρηστες προς τη λειτουργία του συγκεκριμένου blog.
Τα μηνύματα είναι προσωπικές απόψεις των αποστολέων και σε καμία περίπτωση δεν εκφράζουν τους δημιουργούς ή διαχειριστές της συγκεκριμένης σελίδας.